Even voorstellen

Mijn naam is Valerie Schoonen en ik ben 18 jaar oud. Ik schrijf deze gastblog omdat ik vorig jaar kennis heb gemaakt met Lon en Kim tijdens het ALBOE event. We raakten aan de praat en bedachten dat het leuk zou zijn om mijn verhaal op de blog van ALBOE te delen. Mijn leven is immers niet zo ‘normaal’ als dat van de meesten. Tijdens mijn geboorte heb ik een tekort aan zuurstof gehad, waardoor ik een handicap heb gekregen. Ik deel graag mijn verhaal om het taboe rondom leven met een beperking te doorbreken. Mensen denken namelijk dat je met een lichamelijke beperking niet gelukkig kunt leven en dat als je een kindje krijgt met een beperking er bijna geen mogelijkheden meer zijn in het leven.

De handicap die ik heb heet Cerebrale Parese (CP) met spasme. Hierdoor kan ik mij niet uiten in woorden, dit betekent echter niet dat ik niet kan communiceren. Ik praat namelijk met behulp van een spraakcomputer, deze bedien ik door middel van een infraroodsysteem met mijn ogen. Ook heb ik tijdens mijn geboorte een ernstige lichamelijke beperking opgelopen, waardoor ik in een rolstoel ben beland. Door de beschadiging in mijn hersenen heb ik last van ongecontroleerde bewegingen. Ik kan hierdoor weinig zelfstandig doen met mijn armen en benen. 

Hoe ik denk over mijn lichamelijke beperking

Vaak als mensen mij persoonlijk niet kennen en mij voor het eerst zien of mijn verhaal horen, is de eerste reactie en/of gedachte: wat zielig, heeft zij een toekomst? Zit zij gevangen in haar eigen lijf? Om heel eerlijk te zijn, begrijp ik deze reactie wel. Maar de werkelijkheid is héél anders. Want als ik erover nadenk, heb ik eigenlijk een heel leuk leven! Doormiddel van deze blog wil ik jullie graag een kijkje geven in mijn leven, om te laten zien dat ook wanneer je een ‘niet’ gezond kindje krijgt er nog heel veel plezier, geluk en mogelijkheden in het leven zijn. 

Hoe ziet mijn dagelijks leven eruit?

Net als een ‘normale’ tiener van 18, hou ik ervan om een terrasje te pakken in de stad of even lekker te shoppen. Ook ben ik erg actief op social media: Facebook, Instagram en Snapchat, ik doe het allemaal! Mijn mobiele telefoon kan gekoppeld worden aan mijn spraakcomputer. Door deze mogelijkheid kan ik dus ook gewoon WhatsAppen. Net als mijn leeftijdsgenoten heb ik een vriendenkring, deze bestaat zowel uit tieners met- en tieners zonder beperking. Ik vind sociale contacten heel erg belangrijk.

Bezig zijn met kinderen is echt mijn ding. Door deze interesse kwam ik bij het YouTube-kanaal van ALBOE terecht. Want wat is er leuker dan een kijkje te nemen in andermans gezinsleven?

Ik ben een drukke dame met een overvolle agenda. Ik heb door de week een persoonlijk begeleidster, ze gaat met me mee naar school, stage en ondersteund me tijdens het uitvoeren van mijn hobby’s. Zo doe ik bijvoorbeeld eens per week aan rolstoelhockey. Ik hockey dan met een T-Stick, dit is een hockeystick die wordt bevestigd aan mijn rolstoel. Een aantal keer per jaar zijn er ook wedstrijden door heel Nederland. Het is super leuk om op zoveel verschillende plekken te komen en verschillende mensen te mogen ontmoeten. 

Twee keer per jaar gaan we met het hele gezin skiën in Zwitserland. Ik zit dan in een zit-ski waar mijn vader achter skiet. Ik vind het heerlijk om zo hard mogelijk de berg af te gaan en iedereen in te halen. Ieder jaar maken we hier gave filmpjes van, zodat ik deze aan mijn vrienden en familie kan laten zien. 

Ook ben ik een groot voetbalfan. Zo heb ik een seizoenkaart van VVV-Venlo. Één keer in de twee weken is er een voetbalwedstrijd in het stadion waar ik naartoe ga. Hier zit ik op een speciale rolstoelplek waar ik alles heel goed kan zien. Zoals je kunt lezen heb ik echt geen saai leven en laat ik me niet beperken door mijn handicap. Ik ben een ondernemend type en hou van mensen op me heen. 

Mijn handicap en moeder worden gaan helaas niet samen

Als ik iets heel erg leuk vind dan zijn het wel kleine kinderen. Lichamelijk zou mijn lichaam zwanger kunnen worden, maar ik weet ook dat ik mijn kind niet zelf zou kunnen opvoeden door mijn ernstige lichamelijk beperking. Dat klinkt heel heftig en dat is het eigenlijk ook. Ik haal heel veel plezier uit andermans kinderen en geniet hier ontzettend van. Ik kan dan ook niet wachten tot mijn zussen later kinderen krijgen! Natuurlijk kan ik geen genoeg krijgen van alle leuke mama-vlogers op YouTube. De kinderen uit mijn directe omgeving hebben allemaal een speciaal plekje in mijn hart. Hier besteed ik ook graag veel tijd en aandacht aan. Zo komt het kindje van mijn begeleidster wel eens bij ons logeren. Hier geniet ik zo van. Tijdens de logeerpartijtjes hebben we altijd veel lol. Ook houd ik dan de eet- en slaapschema’s in de gaten en mag ik op de babyfoon letten.

Als laatste wil ik nog even meegeven…

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het lezen van mijn blog. Ik hoop dat jullie geïnspireerd zijn geraakt. Mijn motto is: Gaat niet bestaat niet! Ik richt me altijd op de dingen die me wel lukken. Wanneer er zich iets voordoet wat moeilijker gaat, passen ik en mijn omgeving de situatie zo aan dat ik het wél kan. Geloof altijd in jezelf en omring je met mensen die ook in jou geloven, want dan kan je heel ver komen! Ik geniet van de mooie momenten en ben gelukkig ondanks mijn beperkingen.

Als jullie nog vragen hebben dan lees ik ze heel graag in een reactie hieronder.

Dikke kus
Valerie Schoonen